Dag 83 t/m 86 Vancouver, Canada

Vier dagen Vancouver, nou ja, eigenlijk 3 dagen (zie vorige blog). Maar eerlijk is eerlijk het is een hele mooie stad waar echt een goede ‘vibe’ hangt. John en ik vergelijken de sfeer met die van SAN Francesco. Iedereen mag hier gewoon zichzelf zijn en iedereen is ook even behulpzaam. Wij voelen ons hier heel prettig.

Donderdag (dag na aankomst) zijn we eerst naar de haven gelopen om te kijken waar de cruise zal beginnen, maar vooral ook om te kijken of er in de buurt een plek was waar we ons konden laten testen. Gelukkig was deze er en we hebben gelijk een afspraak gemaakt voor zaterdag om 13.00 uur. Nog even spannend is het wel hoor. John heeft de afgelopen nacht hoofdpijn en last van zijn keel gekregen. Maar dit is zo’n ding dat je toch niet in de hand hebt, dus gewoon afwachten. Nadat we alles geregeld hadden zijn we op jacht gegaan naar een jurkje ofzo voor mij. Meerdere winkels en jurkjes later voelde ik mij enigszins gedeprimeerd. Elke jurk leek ik wel op het enige dier wat we nog niet gezien hebben deze vakantie…… de walvis 🙄. Daar waar ik in het begin echt afviel blijkt dit toch de laatste weken in de camper er weer aangekomen te zijn. Snap er niets van… of zou het toch die dagelijkse dosis chocolate chip cookies zijn geweest 😜. In ieder geval geen kleding gekocht. ‘S avonds terug gegaan naar dezelfde Italiaan als de vorige avond. Deze was zo goed. John wederom een Calzone ( de grotere deze keer) en ik pasta carbonara. Was weer formidabel 💋.

Op vrijdag lekker uitgeslapen, het was gewoon 10.30 uur, dat hebben we nog geen enkele dag gehaald. 8.30 uur was toch wel de limit. We zijn niet alleen bofpoepies, maar nu ook luie poepies 😎. Als eerste naar Granville Island gegaan. We konden met de watertaxi of over de brug. Om geld te besparen gingen we lopend over de brug. Helaas was deze erg lang en erg hoog. Met John zijn hoogtevrees was dit voor hem een zeer onprettige ervaring. Terug werd het dus de boot. Grandville Island is een hele leuke plek met een grote overdekte markt en veel winkeltjes en restaurantjes. Er was 1 winkeltje waar ik wilde kijken voor een jurkje of een leuke broek. Tja die hadden ze wel, maar wel erg duur (160 euro). Gelukkig heb ik een lieve man die mij niet alleen overhaalde, maar het ook betaald heeft 💕. Helemaal happy met mijn aankoop ( zal het zeker thuis ook gaan dragen!) was John weer heel gelukkig om met de taxi terug naar de overkant van het water te kunnen varen. Nu alleen nog schoenen, want de bergschoenen en de Sketchers die ik bij me heb staan niet onder het jurkje. Nou dat heeft John geweten. De schoenen hier zijn onbetaalbaar, zelfs duurder dan de kleren. Na 2 uur nog niets gevonden, mijn arme man hield zich nog steeds goed, zijn we naar het water gelopen. Hier hebben we eerst wat fris gedronken en zijn toen een stuk langs het water gaan lopen. De watervliegtuigen stegen hier ook op. Erg leuk om naar te kijken. Halverwege kwamen we in het park een leuk tentje tegen waar ze bier verkochten. Op de kaart stonden ook nacho’s die we heerlijk met een biertje in de zon hebben verorberd. Daarna op zoek naar schoenen. En ja hoor een paar goedkopere schoenen gevonden die prima onder de jurk passen, erg comfortabel zitten ze niet, maar dat komt wel goed. Ook nog een heel leuk zaakje gevonden dat tientallen verschillende kleuren en patronen leggings verkocht, ook gevoerde leggings en ponchoachtige sjalen. En allemaal maar 7,50 euro per stuk. Lekker voor op de boot en straks in Dubai, aangezien je daar je enkels beter bedekt kunt hebben. Zijn daar super modern, maar niet als het om blote enkels en schouders gaat. Uiteindelijk voor het avondeten naar de foodcourt gegaan. Zo’n foodcourt is super handig, het is veel goedkoper, je hoeft er geen ‘tips’ te betalen aan de bediening en John en Ik kunnen ieder iets te eten uitkiezen waar we zin in hebben. 

In Amerika en Canada is het normaal dat je tussen de 15 en 20% fooi (tips) geeft aan de serveerder in een restaurant. Kijkend naar wat wij in restaurants hebben gegeten zijn we al zeker 500 euro kwijt aan fooien. 

Zaterdag moesten we ons laten testen. Ieder moest 80 C$ betalen, zo’n 60 Euro. Lucratieve business aangezien er vandaag 3 cruiseschepen vertrekken en morgen vier. Het testen was echt een lachertje. De tester is met het wattenstaafje een paar keer tegen te binnenkant van mijn neusvleugel gegaan en dat was de test. Daarna met zo’n thuistester vocht op het plastic en 20 minuten wachten. Bij John idem. Het kan niet dat dit een geldige test was, maar wij klagen niet want we hebben een papiertje waarop staat dat we negatief zijn en de testlocatie is geverifieerd en goedgekeurd als officiële testlocatie. Daarna nog langs de waterkant gelopen. Er lag een HALschip in de haven, de Koningsdam. We zijn nu al meerdere keren gewaarschuwd dat we morgen al flink op tijd moeten inchecken want met 4 boten zitten ze aan de maximale capaciteit en schijnt het een gekkenhuis te zijn. We zullen zien morgen.

Morgen dus vroeg uit de veren en waarschijnlijk veel en lang wachten, maar dan nog even 19 dagen genieten. Wordt vervolgd…..